De bekende zomer uittochten van Marokkanen & Turken naar het land van hun ouders heeft vaak 1 groot doel: familie bezoeken. Als je, zoals ik, een dochter van een voormalige gastarbeider bent dan is de kans groot dat je een gedeelte van je familie weinig ziet. Alleen in die zomervakantieweken. In sommige gevallen zie je familieleden zelfs nooit. Éen van mijn ‘hobby’s’ is dan ook het vasthouden en vooral vinden van familie. Daar ben ik de heren facebook &msn dan ook heel dankbaar voor, die maken steeds meer mogelijk. Tot de dag van vandaag heb ik nichten en neven die ik nooit of al 10- 15 jaar niet gezien heb. Van sommigen heb ik foto’s en van sommigen niks.
Wat dit te maken heeft met aubergine?
Ik heb een herinnering, een voorbeeld die verwoord wat ik hierboven probeer uit te leggen. Toen ik een jaartje of 6 was, mocht ik altijd een dagje mee met me vader naar de souk. Ik ging niet naar de souk, maar naar me tante die daar woonde. in die tijd woonden ze allemaal nog samen in 1 huis, mijn tante, haar kinderen, haar stiefkinderen en allerlei kleinkinderen. Voor mij als kind natuurlijk een waar speelparadijs. Als kind was ik al geïnteresseerd in voedsel en liep dan ook vaak even een rondje in de grote keuken die vol zat met me tante haar dochter, 2 stiefdochters, haar stiefschoondochter en de buurvrouw en at er wat. Elk was iets aan het voorbereiden voor de lunch. En ze leken allemaal op elkaar. Mijn nicht was aubergine plakjes aan het bakken, gewoon zoals ik veel Marokkanen aubergine zie bereiden. De aubergine in plakken snijden, zouten en laten uitlekken en vervolgens door bloem wentelen en in olie bakken. Die plakken nemen ontzettend veel olie op. Het recept hierna (die ik ooit vluchtig las in een Marokkaans kookboek in een boekenwinkel) is een gezondere versie. Maar nog steeds erg lekker.
Terug naar me tante’s keuken, ik herinner me nog en me tante herinnert me er ook nog eens aan, dat ik etend van zo’n gebakken aubergineplakje me naar de dames opdraaide en zei: Wie van jullie is nu eigenlijk mijn tante?
Ingrediënten, uitgegaan van een 1/2 aubergine p.p.:
3 grote aubergine’s
6 volle lepels olijfolie*
6 volle lepels water
3 tl paprikapoeder
zeezout
komijn zaad*
bereidingswijze:
Snij de aubergine’s in de lengte in brede plakken (ongeveer 1.5 tot 2 cm dik). Leg ze in een vergiet en strooi op elke plak licht wat zout. Laat ze dan even rustig uitlekken.
Dep de plakken met papier droog na een minuut of 15/20 (langer mag ook)
Meng olie, water en paprika goed met elkaar. Je kan de olie dan even verwarmen maar ik vind dat niet echt nodig.
Leg wat bakpapier op je bakplaat en bestrijk de aubergineplakken aan beide kanten met de paprika olie.
Bestrooi ze op het eind met de komijnzaad en de zeezout.
Bak ze in een hete oven (max aantal graden) in ongeveer 30minuten goed gaar, let zelf even op hoe je ze wilt hebben. Ze moeten ten minste goudbruin zijn, hoe ver je ze wilt hebben hangt van je smaak af.
* Ik zelf heb olijfolie uit Marokko en die is heel sterk dus meng ik die altijd met zonnebloemolie.
*Karwij is ook lekker.
Dit recept klinkt heerlijk en vind de herinnering ook erg mooi om te lezen.
Leuk verhaal erbij inderdaad :). En hmmmm aubergines!
jammer dat ze by my verbrand zijn….en dit was ruim voor de 30 min……
Dag anoniem,
wat jammer… helaas zijn ovens niet allemaal hetzelfde.
Ik heb zelf een extra mini-oventje en als ik daarin enkele plakken klaar maak dan zijn ze ook veel sneller gaar.
De volgende keer zou ik de oven iets lager zetten en elke 5 minuten de gaarheid controleren.