‘De’ Marokkaanse keuken bestaat niet, toch?

Het was Maxima die heel Nederland liet schrikken met een soortgelijke opmerking, maar je hoeft niet te schrikken van de titel van deze blog. Integendeel. De reden waarom ik het plaats en waarom iedereen het moet lezen is omdat ik merk dat veel mensen één bepaald beeld hebben van de Marokkaanse keuken. Een beeld dat soms waar is maar niet helemaal strookt met de werkelijkheid. Als je net als ik de foodtrends in de wereld volgt of als je geïnteresseerd bent in de Marokkaanse keuken dan heb je al snel een eenzijdig idee over wat men eet in Marokko.

Als ik het allemaal mag geloven dan eet men in Marokko en in de vele over de hele wereld verspreide huizen van de Marokkaanse diaspora nog steeds als een royale gast in het paleis van de Sultans uit de 17de eeuw.  Kilo’s vlees, honing, noten, heerlijke vissen en stapels filodeeg. En dat alles geserveerd op met handwerk geborduurde tafelkleden op lage tafels met allerlei lantaarns, veelkleurige kussens met zilveren theepotten en grote serveer tajines in ruimtes vol ambachtelijk gemaakte tegels en houten deuren tot aan het plafond.

We wish.

Doe maar normaal.

De werkelijkheid is vele malen huiselijker en gewoner. Snelkookpannen zitten vol met seizoensgroenten, fastfood heeft een vaste plek gekregen op het straatbeeld, couscous is een gerecht aan het worden die men alleen eet bij de grootouders op vrijdag/zondag, noten zijn voor vele inwoners te duur om dagelijks te nuttigen en men slacht niet elke dag eens schaap. Hele stammen groeiden op zonder ooit vis te hebben gegeten, er zullen tot de dag van vandaag mensen zijn die nog nooit een bestilla hebben gehad of een kaab ghezal geproefd te hebben en die bij seffa denken aan couscous en niet aan vermicelli.

Het is een land waar je een boekwerk kan schrijven over de verschillende manieren waarop men rfissa maakt om er daarna achter te komen dat je nog 3 regionale varianten bent vergeten. Waar 3 oudere dames duizenden abonnees hebben gekregen op youtube omdat ze aan de volgende generatie het echte plattelandsleven willen laten zien inclusief het pure koken. En er zijn honderden al dan niet duizenden recepten die streekgebonden zijn en nog onbekend bij het grote publiek. Misschien was ik daarom wel verslaafd aan Marokkaanse reis & kook programma’s die op zoek gingen naar die recepten. Die ons leerden dat de ene regio altijd product A eet en de andere regio er nog nooit van gehoord had.

Waarom deze rubriek?

Al was het maar om ergens naar te kunnen verwijzen wanneer iemand zegt dat het heel Marokkaans is om tajine kip met citroen en olijven te eten samen met couscous en een lepel yoghurt ter verkoeling.

De reden waarom ik deze rubriek wilde beginnen is omdat ik eigenlijk de behoefte heb om kennis niet alleen zelf tot mij te nemen maar het ook te delen te met anderen. Gelukkig zijn er genoeg mensen die in de culinaire geschiedenis van Marokko zijn gedoken en zodoende is er ook genoeg kennis beschikbaar. alhoewel vaak helaas in het Frans/Arabisch, maar toch het is er wel. En met deze rubriek  wil ik daar dieper op in gaan. Niet dat ik samen met jullie een studie ga beginnen maar denk eerder aan informatieve blogposts over verschillende onderwerpen binnen de Marokkaanse keuken. Met natuurlijk recepten daarbij.

Ik zet er geen data bij, je hoeft je niet in te schrijven en er is geen tentamen dus verwacht geen hele colleges komende weken. De komende maanden komt er gewoon wel eens een langere stuk online die wat dieper ingaat op hetgeen we nu eten en weten. Mocht je zelf ideeën hebben of iets willen delen hierover,  plaats een reactie of stuur mij een berichtje.